سرقت عملی است که در حقوق کیفری به معنی گرفتن اموال و دارایی‌های یک فرد به صورت غیرقانونی و به اجبار بوده و افرادی که دست به انجام چنین اعمالی می‌زنند؛ بنابر قانون مجرم شناخته می‌شوند و تحت تعقیب و پیگرد مراجع ذیصلاح قرار می‌گیرند.
در جامعه ما هم همانند تمام جوامع دنیا، سرقت یک پدیده شایع است و افرادی به دلایل مختلف دست به انجام چنین کاری می‌زنند.
طبق قانون، شناسایی و دستگیری سارقان در حوزه‌های مختلف بر عهده نیروی انتظامی است و پس از دستگیری متهمان، افراد به مراجع قضایی ارجاع داده و به پرونده آن‌ها رسیدگی می‌شوند تا متناسب با میزان ارتکاب جرایمشان برای سارقان مجازات تعیین شود.
به صورت روزانه تعدادی از افراد جامعه اموالشان اعم از کیف پول، تلفن همراه، خودرو، زیور آلات و … مورد سرقت سارقان قرار می‌گیرد و طبق معمول پس از وقوع سرقت، مالباخته‌ها با مراجعه به مراکز انتظامی مستقر در سطح شهر اقدام به تنظیم شکایت و طرح دعوی می‌کنند تا به پرونده‌هایشان رسیدگی شود.
طبیعی است که هر مالباخته‌ای مترصد پیگیری هر چه سریع تر و به نتیجه رسیدن پرونده شکایتش توسط پلیس است و از این رو به هر دری می‌زند تا دزد اموالش پیدا شود، اما برخی از پرونده‌ها به صورت ویژه و با قید فوریت مورد رسیدگی مأموران انتظامی قرار می‌گیرند.
چندی پیش سارقانی با سوار شدن به خودروی فرزند مهراب قاسم‌خانی، نویسنده سینما و تلویزیون کشورمان، اقدام به زورگیری از وی آن هم با قمه کردند و در یک‌آن، تلفن همراهش را به سرقت بردند.
چند روزی بیشتر نگذشت که خبر شناسایی و دستگیری سارق تلفن همراه فرزند قاسم‌خانی در رسانه‌ها منتشر شد و در همین رابطه مأموران پلیس پایتخت توانستند متهم را ظرف چند روز پس از وقوع زورگیری شناسایی و دستگیر کنند.
اما این تنها پرونده سرقت از افراد مشهور و مطرح کشور نبود و به تازگی هم علی دایی اسطوره فوتبال کشورمان زمانی که به همراه دخترش در مقابل محل کارش در حال تردد بود، مورد هجوم سارقان قرار گرفت و گردنبند گرانبهای وی توسط سارقان به سرقت رفت.
سارقان اموال اسطوره فوتبال کشورمان فقط چند روز توانستند نفس راحتی بکشند، چرا که مأموران پلیس پایتخت در عملیاتی توانستند سارق اصلی پرونده را شناسایی و وی را دستگیر کنند.
اینکه پلیس توانسته در انجام مأموریت‌های خود به خوبی عمل کند و سارقان را ظرف تنها چند روز پس از وقوع سرقت دستگیر کنند قابل تقدیر است؛ اما نکته‌ای که در این میان در اذهان عمومی باعث ایجاد سوال می‌شود این است که چرا دیگر سارقانی که اموال مردم عادی را به سرقت می‌برند ظرف ۴۸ یا ۷۲ ساعت دستگیر نمی‌شوند؟
اگر مأموران پلیس پایتخت می‌توانند سارقان را با چنین سرعت عملی شناسایی و دستگیر کنند، چرا شاهد تشکیل پرونده‌های سرقتی هستیم که ماه‌ها بر روی میز و در داخل کشوهای کلانتری‌ها خاک می‌خورند و هیچ ردی از سارق آن پرونده‌ها نیست؟
بدیهی است که پلیس به یک چشم به پرونده‌ها نگاه می‌کند و نسبت به پیگیری سریع آن‌ها وارد عمل می‌شود، اما اینکه پرونده افراد مطرح و به اصطلاح سلبریتی به سرعت رسیدگی می‌شود، اما پرونده مردم عادی با روند متوسط و کندی در جریان است؛ به خودی خود اذهان را به سمت این موضوع که پلیس میان افراد جامعه تفاوت قائل می‌شود، می‌برد.
درخواست آحاد جامعه از نیروی انتظامی که همواره در تمام امور بر سارقان، کلاهبرداران، زورگیران، سوداگران مرگ تسلط داشته و توانسته آن‌ها را دستگیر کند، این است که با همان جدیتی که به پرونده‌های افراد مشهور رسیدگی و در نهایت آن‌ها را به نتیجه ختم می‌کند، پرونده‌های آنان هم مورد رسیدگی قرار بگیرد تا سارقان اموالشان به دست عدالت و قانون سپرده شوند.